Obiekt wzniesiono w 1939 r. według projektu inż. Artura Hasklera, który w tym okresie jako przedsiębiorca budował sieć telekomunikacyjną w Radomiu.

Przedmiotowy budynek posiada liczne cechy przedwojennej, nowoczesnej architektury modernistycznej z zachowaniem autentyczności substancji budowlanej, formy i funkcji. Odznacza się on funkcjonalnością w rozplanowaniu i wyglądzie elewacji. Zaprojektowane zostały wygodne, widne mieszkania z balkonami, dużymi oknami oraz wyodrębnionymi pomieszczeniami na kuchnie i łazienki. Budynek wyróżnia się masywną, geometryczną, czterokondygnacyjną bryłą rozczłonkowaną w obrębie zestawionych ze sobą prostopadłościennych form oddziałujących kubiczną, wielopłaszczyznową bryłą. Do budowy zastosowano beton, stal i szkło oraz szrafowanie tynków, które nadają obiektowi surowy wygląd. Budynek posiada płaski dach, przeszkloną klatkę schodową oraz różne kształty otworów okiennych (w tym okrągłe - okulusy) z wykorzystaniem asymetryczności podziałów elewacji.

Zauważalny jest minimalizm w zakresie zdobień, obejmujący wnętrze i zewnętrzną część obiektu. Jednakże występujące elementy architektoniczne i budowlane (zaokrąglone balkony, łamane okna, zewnętrzne zamkniecie klatki schodowej, faktura tynku, zróżnicowanie podziałów elewacji) nadaje interesującego wyrazu estetycznego. W budynku w oryginale zachował się cenny wystrój klatki schodowej. Warto zwrócić uwagę na wykonanie w obrębie piwnic schronu ochrony przeciwlotniczej o wzmocnionych ścianach oraz żelbetowej, wzmocnionej konstrukcji dachu, co wiązało się z niebezpieczeństwem konfliktu zbrojnego.

Decyzja nie jest ostateczna. Stronom przysługuje odwołanie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Najszybsze informacje z Radomia wprost na Twojego Facebooka:
KLIKNIJ I POLUB NAS TERAZ >>